english version




Νέα

Πρόωρη Εκσπερμάτιση | Φαινόμενο που απασχολεί τον σύγχρονο άντρα


Αναστάσιος Δ. Καλαντζής, Χειρουργός Ουρολόγος - Ανδρολόγος

 

Οι διαταραχές εκσπερμάτισης αποτελούν την πιο συχνή σεξουαλική δυσλειτουργία στους άντρες.

 

Με τον όρο "πρόωρη εκσπερμάτιση" αναφερόμαστε στην μη ικανότητα του άντρα να ελέγχει ο ίδιος την εκσπερμάτισή του, με αποτέλεσμα να κορυφώνει χωρίς τη θέλησή του, με ελάχιστο σεξουαλικό ερεθισμό, πριν, κατά τη διάρκεια ή σχεδόν αμέσως μετά τη διείσδυση και πριν το επιθυμήσει ο ίδιος.

 

Η όλη διαδικασία αποτελείται από 3 φάσεις. Αρχικά υπάρχει αύξηση των εκκρίσεων του προστάτη και των σπερματοδόχων κύστεων. Στη συνέχεια το σπέρμα μεταφέρεται και παραμένει στην οπίσθια ουρήθρα όπου, με την βοήθεια ενός αντανακλαστικού μηχανισμού, εμποδίζεται η έξοδός του και στην τρίτη και τελευταία φάση της εκσπερμάτισης όπου γίνεται η έξοδος του σπέρματος από την ουρήθρα.

 

Αρκετές μελέτες νευρο-ανατομίας και νευρο-φυσιολογίας έχουν εντοπίσει στον μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου καθώς και στον λοβό του Broca τα κέντρα ελέγχου της εκσπερμάτισης.

 

Ένας άντρας πάσχει από πρόωρη εκσπερμάτιση όταν εκσπερματίζει σε λιγότερο από 2 λεπτά μετά τη διείσδυση.

 

Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι η πιο συχνή διαταραχή σεξουαλικής δυσλειτουργίας στον άνδρα με ποσοστό 20-30%. Η πλειοψηφία των ανδρών παρουσιάζει ένα τουλάχιστον επεισόδιο πρόωρης εκσπερμάτισης στη ζωή τους. Συχνά, οι έφηβοι και οι νέοι άνδρες εμφανίζουν πρόωρη εκσπερμάτιση κατά τη διάρκεια των πρώτων σεξουαλικών επαφών τους, μέχρι να μάθουν να ελέγχουν τον οργασμό τους.

 

Η πάθηση αυτή οφείλεται σε ψυχολογικούς και βιολογικούς παράγοντες. Τα αίτια μπορεί να είναι οργανικά, όπως αγγειακά, νευρογενή, ορμονικά, χρόνιες παθήσεις, χρήση φαρμακευτικών ουσιών, λοιμώξεις, λανθάνουσες κακοήθεις παθήσεις του κατώτερου ουρογεννητικού κλπ., ή λόγω ηλικίας. Στις περισσότερες όμως των περιπτώσεων, τα αίτια είναι ψυχογενή (κατάθλιψη, άγχος απόδοσης κλπ.).

 

Στην τέταρτη έκδοση του, το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών (DSM-IV) κατατάσσει τις σεξουαλικές διαταραχές σε 4 κατηγορίες:

 

1) Πρωτοβάθμια/Δευτεροβάθμια

2) Γενικού ιατρικού προβλήματος

3) Προκαλούμενη από ουσίες

4) Απροσδιόριστη

 

Κάθε μία από τις 4 κατηγορίες του DSM-IV έχει διαταραχές και στις 3 σεξουαλικές φάσεις (την επιθυμία (libido), την διέγερση (arousal) και τον οργασμό).

 

Η πρόωρη εκσπερμάτιση μπορεί να είναι πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια. Η Πρωτοβάθμια παρατηρείται σε άτομα που είχαν την προδιάθεση από την εφηβεία ενώ η Δευτεροβάθμια εμφανίζεται σε άτομα που στο παρελθόν παρουσίαζαν ένα αποδεκτό επίπεδο ελέγχου εκσπερμάτισης και για άγνωστους λόγους άρχισαν να βιώνουν την πρόωρη εκσπερμάτιση αργότερα στη ζωή τους. Η δευτεροβάθμια πρόωρη εκσπερμάτιση δεν αφορά γενική ιατρική διαταραχή και δεν είναι συνήθως αποτέλεσμα λήψης ουσιών.

 

Συνήθως οι άντρες που εμφανίζουν αυτή την διαταραχή είναι σχολαστικοί και χαρακτηρίζονται από αισθήματα εσωστρέφειας, μειονεξίας, ανασφάλειας και παρουσιάζουν μεγάλη δυσκολία στο να εκφράσουν την σκέψη τους και τα συναισθήματά τους. Επακόλουθο του χαρακτήρα, της προσωπικότητας τους και του προβλήματός που αντιμετωπίζουν είναι η διαρκής αμυντική στάση που κρατούν απέναντι στην σύντροφό τους, ενοχοποιώντας τον εαυτόν τους, με αποτέλεσμα την αναστολή της σεξουαλικής διάθεσης και πράξης.

 

Σημαντικό ρόλο, επίσης, στην αντιμετώπιση αυτής της διαταραχής παίζει η συμπεριφορά και η στάση της συντρόφου. Έχει παρατηρηθεί ότι προβλήματα πρόωρης εκσπερμάτισης παρουσιάζουν συνήθως οι άντρες που οι σύντροφοί τους τους προκαλούν έντονη ηδονή, αίσθημα φόβου, θεωρούν ότι είναι πιο έμπειρες από αυτούς, ή αισθάνονται ότι είναι αδιάφορες κατά την διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, ή αντιμετωπίζουν προβλήματα στην σχέση τους (συνεχείς συγκρούσεις, ανταγωνισμό κλπ.).

 

Η θεραπεία είναι φαρμακευτική και ψυχο-υποστηρικτική και εξαρτάται από τα αίτια της πάθησης.