Νέα

Πορνογραφία του χθες - Πορνογραφία του σήμερα
Πορνογραφία & ΜΜΕ

Αναστάσιος Δ. Καλαντζής, Χειρουργός Ουρολόγος - Ανδρολόγος

 

Η βρετανίδα Gail Dines, ακαδημαϊκός, καθηγήτρια κοινωνιολογίας και γυναικείων σπουδών, μας εξηγεί ότι δεν υπάρχει τίποτα αθώο στην πορνογραφία, το κοινό μυστικό όλων των ανδρών, που προσπαθούν να την ξορκίσουν με ένοχα καλαμπούρια. Και το χειρότερο, όπως διαπιστώνουμε από τη καθημερινή ειδησιογραφία, με την βοήθεια του Internet η πορνογραφία γίνεται κάθε μέρα σκληρότερη και πιο εξευτελιστική. Στο βιβλίο της "Pornland: How Porn Has Hijacked Our Sexuality", γράφει: "βρισκόμαστε ενώπιον ενός κοινωνικού πειράματος όπου κανείς δεν γνωρίζει τι κατάληξη θα έχει η ζωή στην πορνοχώρα για την κουλτούρα και τον ανθρώπινο πολιτισμό".

 

Ο Τζέιμς Φράνκο (ηθοποιός, παραγωγός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, σεναριογράφος, μεταπτυχιακός φοιτητής Αγγλικής Φιλολογίας και ποίησης, ζωγράφος, περφόμερ, παρουσιαστής) σε πρόσφατη συνέντευξή του στην τηλεοπτική εκπομπή του Κόναν ο' Μπράιαν, αποκαλύπτει επίσης ότι έπαιζε σε ένα ερασιτεχνικό πορνό που γύρισε, για πλάκα, με τη φίλη του και καταλήγει: «Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στις πορνοταινίες είναι εξαιρετικοί περφόμερς, δεν κάνουν απλώς σεξ μπροστά από μια κάμερα. Προσπαθούν να ερεθίσουν τους θεατές και να πουλήσουν το προϊόν τους σε ένα μεγάλο κοινό. Η ερασιτεχνική πορνοταινία που γύρισα με τη φίλη μου ήταν αλλόκοτη, κακότεχνη και αληθινά βαρετή. Νομίζαμε ότι το πορνό είναι εύκολη υπόθεση αλλά τελικά δεν είναι».

 

Υπάρχουν περισσότερες από 420 εκατομμύρια σελίδες «ενηλίκων» στο Internet που προσφέρουν σεξουαλικό υλικό, άλλοτε δωρεάν και άλλοτε έναντι προσιτού οικονομικού αντιτίμου. 72 εκατομμύρια χρήστες επισκέπτονται μηνιαίως sites ερωτικού περιεχομένου. Το 77% είναι άντρες, εκ των οποίων το 46% είναι παντρεμένοι. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, 28.258 χρήστες του Internet βρίσκονται κάθε δευτερόλεπτο σε πορνογραφικά sites, ξοδεύοντας 3.075 $, ενώ κάθε 39 δευτερόλεπτα ένα νέο ερωτικό βίντεο γυρίζεται στις ΗΠΑ. Το Forbes υπολογίζει γύρω στα 250 εκατομμύρια τους χρήστες πορνογραφικού υλικού. Κάθε χρόνο στην Αμερική γυρίζονται 20πλάσιες ταινίες ενηλίκων από τις αντίστοιχες mainstream ταινίες που παράγει το Χόλυγουντ.

 

Το 2006, η βιομηχανία πορνό στην Αμερική έκανε τζίρο 13,3 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο από τις πωλήσεις στις ΗΠΑ, ενώ οι διεθνείς εισπράξεις από την παγκόσμια διακίνηση πορνογραφικού υλικού έφτασε στα 97 δισεκατομμύρια δολάρια, όταν, αντίστοιχα, τον ίδιο χρόνο η Microsoft δήλωσε συνολικό τζίρο 44,8 δισεκατομμύρια δολάρια.

 

Οι πρώτες αναπαραστάσεις σεξουαλικής επαφής ανάγονται στην παλαιολιθική εποχή. Τα σχέδια αιδοίων που ανακαλύφτηκαν στη Δορδόνη της Γαλλίας χρονολογούνται πριν από 35.000 χρόνια, ενώ σπηλαιογραφίες φαλλών 20.000 ετών περίπου βρέθηκαν στο Πριγκιπάτο των Αστούριας (Ισπανία). Τα δείγματα πορνογραφίας δε λείπουν ούτε από τους πρώτους ιστορικούς χρόνους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πάπυρος του Τορίνου Νο 55001, από την περίοδο του Ραμσή Β΄ (3.200π.Χ.), όπου απεικονίζονται γυναίκες να ικανοποιούν τα ερωτικά γούστα του Φαραώ. Με ένα ρεαλισμό που κάποιοι θα χαρακτήριζαν πρόστυχο, δείχνει εικόνες στριπτίζ και άμαξες που μεταφέρουν γυναίκες οι οποίες επιδίδονται σε διάφορες ερωτικές πράξεις. Αντίστοιχα, στα πιάτα, τα αγγεία και τις τοιχογραφίες της αρχαίας Ελληνικής και Ρωμαϊκής περιόδου βλέπουμε αναπαραστάσεις ετεροφυλικού, ομοφυλοφιλικού και ομαδικού σεξ. Επίσης, το Κάμα Σούτρα, αρχαίο ινδικό κείμενο της σανσκριτικής λογοτεχνίας, είναι το παλαιότερο πιθανότατα σύγγραμμα στο οποίο περιγράφονται στάσεις του σεξ με αναλυτική μορφή και εικόνα.

 

Πρόκειται για το δημοφιλέστερο από τα κείμενα Κάρμα Σάστρα και θεωρείται ότι χρονολογείται από το 2ο αιώνα μ.Χ. Το Κάμα Σούτρα είναι αφιερωμένο στις αρχές της απόλαυσης. Γράφτηκε από έναν Ινδό σοφό, τον Μαλανάγκα Βατσιαγιάνα (Mallanaga Vatsyayana) που έζησε στη ιερή πόλη Μπεναρές, χρησιμοποιώντας ως πηγή την πλούσια συλλογή των ινδουιστικών ερωτικών κειμένων, τα οποία υπήρχαν ήδη εκείνη την εποχή.

 

Παρατηρούμε δηλαδή ότι από την αρχή της ύπαρξης του, ο άνθρωπος συνήθιζε να αποτυπώνει και να απεικονίζει τις σεξουαλικές του εμπειρίες.

 

Το 1856 ο Γκουστάβ Φλωμπέρ γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα "Μαντάμ Μποβαρύ" που δημοσιεύθηκε και θεωρείται το αριστούργημά του. Το μυθιστόρημα δέχθηκε επίθεση για βωμολοχία από τους εισαγγελείς της εποχής, δικάστηκε τον Ιανουάριο του 1857 και στις 7 Φεβρουαρίου 1857 αθωώθηκε. Το 1880 δημοσιεύεται το μυθιστόρημα του Εμίλ Ζολά "Νανά". Το βιβλίο έχει ως θεματολογία την γυναικεία πορνεία, ακόμη και στις υψηλότερες κοινωνικές τάξεις. Με την αφήγηση της ζωής της Νανάς, ο συγγραφέας περιγράφει όλη την αθλιότητα και την ασχήμια μέσα στην οποία ζει η ηρωίδα. Προκάλεσε σκάνδαλο όταν πρωτοεκδόθηκε, από μια μερίδα ατόμων που αντέδρασε με οργή. Το 1954 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα "Ιστορία της Ο" και η λεπτομερής περιγραφή των σεξουαλικών σκηνών είχε προκαλέσει σάλο την εποχή που πρωτοκυκλοφόρησε το βιβλίο. Η Πολίν Ρεάζ (το πραγματικό της όνομα είναι Αν Ντεκλό, που χρησιμοποιούσε και δεύτερο ψευδώνυμο, Ντομινίκ Ορί) δέχτηκε να αποκαλύψει την πραγματική της ταυτότητα τελικά στα 86 της χρόνια. Μια γυναίκα με καθ' όλα φυσιολογική ζωή, δούλευε στον εκδοτικό οίκο Gallimard, μετέφραζε ποίηση και αρθρογραφούσε, όταν αποφάσισε να γράψει αυτό το βιβλίο για να εντυπωσιάσει τον εραστή και εργοδότη της, Ζαν Πολάν, ο οποίος είχε εκφράσει το σχόλιο ότι οι γυναίκες δεν είναι ικανές να γράψουν ερωτικό μυθιστόρημα.

 

Στις 26 Ιουνίου του 1995 εκτέθηκε για πρώτη φορά στο Μουσείο Ορσέ του Παρισιού ο πίνακας του Γκουστάβ Κουρμπέ "Η Προέλευση του Κόσμου", όπου απεικονίζει με εντυπωσιακό ρεαλισμό το αιδοίο της ερωμένης του. Στη Γαλλία ο ζωγράφος Γκουστάβ Κουρμπέ εξέφρασε τη βασική ιδέα του ρεύματος που έγινε γνωστό με τον όρο "Ρεαλισμός", εξηγώντας ότι: "Η ζωγραφική ... δεν είναι τίποτε άλλο από αναπαράσταση των πραγματικών και συγκεκριμένων πραγμάτων". Η "Ολυμπία" του Εντουάρ Μανέ (1863) προκάλεσε, επειδή η γυναίκα ξαπλώνει γυμνή, με άνεση για τη γύμνια της, προσφερόμενη. Το γυμνό ήταν αναντίρρητα το αγαπημένο θέμα του Ρενουάρ και τον απασχόλησε σε όλη τη δημιουργική του πορεία μέχρι τις τελευταίες μέρες της ζωής του: Τη γυναίκα ως νύμφη, λουόμενη, γυναίκα-ανθό ή γυναίκα καρπό, την προτιμά εύσαρκη και γλυκιά, με πλούσιο στήθος, γεμάτη κοιλιά, φιλντισένιο δέρμα. Από το έργο του θα δημιουργηθεί μια γυναίκα αρχέτυπο, την οποία σήμερα πια χαρακτηρίζουμε χωρίς ενδοιασμούς "γυναίκα του Ρενουάρ".

 

Η γυναικεία μορφή πάντα συντάραζε και προκαλούσε στη μακριά ιστορία της τέχνης με την εξαίρετη ομορφιά της, τον άκρατο ρεαλισμό της, την ακαταμάχητη γοητεία της, την ικανότητα να δημιουργεί τη ζωή.

 

Όλα αυτά τα μυθιστορήματα, τα έργα ζωγραφικής, τα γλυπτά που έχουν αφήσει εποχή και έχουν αποσπάσει εξαίρετες κριτικές θα μπορούσαμε ποτέ, παρά την θεματολογία τους, να τα εντάξουμε και να τα θεωρήσουμε πορνογραφικό υλικό;

 

«Οι άνθρωποι με παγιωμένες αντιλήψεις λένε ότι αυτές οι εικόνες βλάπτουν σοβαρά τους άλλους, ωστόσο ούτε ένας από αυτούς δεν είναι διατεθειμένος να παραδεχτεί ότι βλάπτουν τον ίδιο», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μπέρτραντ Ράσελ, βρετανός φιλόσοφος, μαθηματικός και ειρηνιστής.

 

Το 1964, ο Αμερικανός δικαστής Πότερ Στιούαρτ είχε δηλώσει: «Δεν μπορώ να ορίσω την πορνογραφία, μπορώ όμως να την αναγνωρίσω».

 

Τι είναι λοιπόν πορνογραφία, πώς ορίζεται και πώς αναγνωρίζεται; Αν καταγράψουμε ό,τι συμβαίνει στο κρεβάτι μας, θα είναι πορνογραφία;

 

Ο δρ Ντόναλντ Βαν ντε Βέερ, συγγραφέας του βιβλίου Health Care Ethics, An Introduction (Εισαγωγή στην ηθική της υγείας), επιχειρεί να δώσει τον ορισμό του πορνό, κάνοντας μια μάλλον υποκειμενική και όχι τόσο αντιπροσωπευτική περιγραφή, λέγοντας ότι: "Μια σαφής αναπαράσταση σεξουαλικής πράξης είναι πορνογραφική αν αποδειχτεί ότι έχει ως στόχο να διεγείρει τον καταναλωτή".

 

Αν περιγράφαμε και αποκωδικοποιούσαμε την εικόνα μιας πορνοταινίας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πορνογραφία είναι: «η προκλητική, αποκαλυπτική και ακραία έκφραση και απεικόνιση της σεξουαλικής πράξης, δίνοντας έμφαση στην αψεγάδιαστη εξωτερική εμφάνιση, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, με απώτερο σκοπό την σεξουαλική εκτόνωση του θεατή ή του αναγνώστη». Ο κόσμος του πορνό είναι υπερβολικός, ακριβώς για να ξυπνήσει τα ένστικτά μας. Δεν είναι η κανονική μας ζωή, είναι φαντασίωση.

 

Η περιστασιακή χρήση πορνογραφικού υλικού, που γίνεται αποδεκτή και από τους δύο συντρόφους, μπορεί να ανανεώσει και να ενισχύσει την σχέση του ζευγαριού και το σεξουαλικό τους ενδιαφέρον. Το πορνογραφικό υλικό, έχοντας ως απώτερο σκοπό το παιχνίδι, εάν το χρησιμοποιούμε ως μέσο για να αυξήσουμε την σεξουαλική μας διέγερση ή σαν πηγή «νέων ιδεών» και πειραματισμών, δεν θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην σεξουαλική μας έκφραση και ζωή.

 

Η πορνογραφία προσφέρει μια δυνατή σεξουαλική επιθυμία η οποία όμως συνήθως εκτονώνεται με αυνανισμό. Μας προσανατολίζει δηλαδή στην ικανοποίηση των δικών μας και μόνο αναγκών, αδιαφορώντας για τις επιθυμίες και ανάγκες του συντρόφου μας. Με την χρήση πορνογραφικού υλικού καταργούμε και εκμηδενίζουμε την αυτονομία της ανθρώπινης σεξουαλικής φαντασίωσης η οποία καταλήγει να είναι πλήρως καθοδηγούμενη. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν η φαντασίωση μας γίνεται τελικά η σεξουαλική μας ρουτίνα.

 

Είναι συνηθισμένο για κάποιον που χάνει το μέτρο και ασχολείται κυρίως με τα πορνογραφικά ερεθίσματα και όχι με πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις να αρχίσει να πραγματοποιεί τις συμπεριφορές που βλέπει να προβάλλονται στο πορνογραφικό υλικό, συμπεριλαμβανομένης της ψυχαναγκαστικής σεξουαλικής ασυδοσίας, της ηδονοβλεψίας, κλπ. Πολλές φορές τις μεταφέρει στο κρεβάτι του και επιβάλλει στον παρτενέρ του την συμμετοχή του σε αυτές. Όταν μας γίνει εμμονή, κάνουμε χρήση του πορνό όχι με βάση την επιθυμία αλλά την συνήθεια και την επανάληψη. Θα πρέπει να προβληματιστούμε όταν αναζητάμε την σεξουαλική μας ικανοποίηση με εγωκεντρικό τρόπο.

 

Η ανεξέλεγκτη χρήση πορνογραφικού υλικού και ο εθισμός μας σε αυτόν τον τρόπο έκφρασης της σεξουαλικότητάς μας θα μας φέρει αντιμέτωπους τελικά με την μοναξιά, την απομόνωση και την αποξένωση μας από τον σύντροφό μας, τους φίλους μας και γενικά το κοινωνικό μας περιβάλλον. Ο σεξουαλικός εθισμός αποτελεί ψυχιατρική διάγνωση που χρήζει θεραπείας εξαιτίας των καταστροφικών συνεπειών που έχει για τον "ασθενή". Το πορνό δεν είναι η απάντηση στην αντιμετώπιση των σεξουαλικών μας προβλημάτων. Χρησιμοποιώντας το ως υποκατάστατο δεν λύνουμε, αλλά καλύπτουμε το πρόβλημα. Έχει παρατηρηθεί ότι πολλές φορές άνδρες με προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας, χρησιμοποιούν το πορνό ως λύση του σεξουαλικού τους προβλήματος. Το θέμα είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι η πρόσκαιρη ευχαρίστηση που λαμβάνουν τους εγκλωβίζει σε μία κατάσταση και μπαίνουν σ' ένα φαύλο κύκλο που, όχι μόνο λύση δεν δίνει, αλλά δυσκολεύει και την θεραπευτική αντιμετώπιση του προβλήματός τους.

 

Πόσες φορές δεν έχουμε προβληματιστεί σαν γονείς για τις επιπτώσεις που έχει η έκθεση των παιδιών μας και γενικότερα των νέων σε πορνογραφικό υλικό. Είναι γεγονός ότι η ελεύθερη πρόσβαση στο Internet και στις σελίδες πορνογραφικού υλικού ισχύει και για τους νέους. Εν αντιθέσει όμως με το σεξ που είναι πανταχού παρόν, ειδικά στις χώρες του δυτικού πολιτισμού, οι νέοι δεν έχουν τελικά μια ανεξέλεγκτη και προβληματική σεξουαλική ζωή.

 

Στη Γερμανία, τους εφήβους και την σημερινή γενιά την ονομάζουν «Γενιά Πορνό». Η επικοινωνιολόγος Πέτρα Γκριμ μίλησε με αρκετούς νέους ανθρώπους για τη σχέση τους με την διαδικτυακή πορνογραφία και πιστεύει ότι ο όρος «Γενιά Πορνό» είναι υπερβολικός: «Ο χαρακτηρισμός αυτός στιγματίζει μια ολόκληρη γενιά και την περιορίζει σε κάτι που δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Για το λόγο αυτό απορρίπτω τον χαρακτηρισμό αυτό. Υπάρχουν πολλοί νέοι που επικρίνουν την κατανάλωση πορνό στο Internet και άλλοι πάλι που βλέπουν θετικά την υπόθεση της διαδικτυακής πορνογραφίας».

 

Οι έφηβοι στις μέρες μας κάνουν λιγότερο σεξ από ότι παλιότερα. Τα νέα παιδιά, είτε είναι αγόρια είτε κορίτσια, αγχώνονται και αντιδρούν στα καλλίγραμμα, γυμνασμένα και αψεγάδιαστα πρότυπα που προσπαθεί να τους πλασάρει ο χώρος του θεάματος.

 

Εν αντιθέσει με εμάς, οι νέοι είναι πιο ενημερωμένοι, ώριμοι, συγκροτημένοι, μπορούν να αναγνωρίσουν και να διαχωρίσουν την φαντασία από την πραγματικότητα και να διαπιστώσουν ότι η δική τους σεξουαλικότητα εκφράζεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο.

 

Είμαστε όμως σίγουροι ότι ευθύνεται μόνο το Internet και τα πορνογραφικά sites και περιοδικά για τα προβλήματα που προαναφέραμε; Αναλογιστήκατε ποτέ, με τι εικόνες και τι ακούσματα μας βομβαρδίζουν καθημερινώς; Η εποχή μας είναι άδικη με τον έρωτα, βιαστική, αγχωμένη, επιθετική, στρεσαρισμένη.

 

Ο έρωτας έχει γίνει σκάνδαλο, ύλη των περιοδικών, ρεπορτάζ των δελτίων ειδήσεων, αποκάλυψη, τηλεθέαση, εμπόρευμα.

 

Ονόματα όπως του Μπιλ Κλίντον, Προέδρου των ΗΠΑ, ή του Ντομινίκ Στρος Κάν, Προέδρου του Δ.Ν.Τ, φιγουράρουν στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων και περιοδικών για τα ροζ σκάνδαλα στα οποία εμπλέκονται και είναι πρώτη είδηση σε όλα τα δελτία ειδήσεων των καναλιών.

 

Οι ιταλίδες πορνοστάρ διαμαρτυρήθηκαν δημοσίως για το προκλητικό ντύσιμο των παρουσιαστριών της τηλεόρασης, γιατί ανταγωνίζονται αθέμιτα τις επαγγελματίες καθώς προσφέρουν το θέαμα δωρεάν.

 

Πόσες νεαρές καλλονές προωθούν την "καριέρα" τους, μέσω των διαφόρων εκπομπών Life Style των καναλιών και των αντίστοιχων περιοδικών, ανεβάζοντας την ταρίφα τους και πόσες κοπέλες εκπρόσωποι της Show biz και πρότυπα της εποχής και των νέων, προσφέρουν την συντροφιά τους επί πληρωμή.

 

Και όπως λέει ο Διονύσης Χαριτόπουλος "σε αυτή τη γενικευμένη εκπόρνευση ψυχών και κορμιών ουδείς δικαιούται να αυτοεξαιρείται. Η πουτάνα είναι τόσο ένοχη ή αθώα όσο οι πελάτες της".