Νέα

Γυναίκες & προβλήματα υγείας – ταμπού

Αναστάσιος Δ. Καλαντζής, Χειρουργός Ουρολόγος - Ανδρολόγος

 

Η γυναικεία ουρολογία εστιάζει στην διάγνωση και αντιμετώπιση των παθήσεων του ουρογεννητικού συστήματος της γυναίκας. Μερικές από τις πιο συχνές παθήσεις είναι:

- Ουρολοιμώξεις

- Σεξουαλική Δυσλειτουργία

- Χαλάρωση του κόλπου

- Ακράτεια

- Εμμηνόπαυση

 

Οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν μια ουρολοίμωξη από ότι οι άνδρες και βασικός λόγος είναι η ανατομία της γυναίκας. Από έρευνες προκύπτει ότι περίπου το 50% των γυναικών αναφέρουν ότι έχουν πάθει έστω και μία φορά στη ζωή τους ουρολοίμωξη. Οι περισσότερες γυναίκες που πάσχουν από κυστίτιδα συχνά παρουσιάζουν ταυτόχρονα και λοίμωξη του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος. Ακόμα και σε άτομα που πάσχουν από ασθένειες όπως σακχαρώδης διαβήτης, που εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, οι γυναίκες είναι αυτές, εν αντιθέσει με τους άντρες, που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να παρουσιάσουν ασυμπτωματική βακτηριουρία. Τα κορίτσια επίσης παρουσιάζουν συχνά ουρολοιμώξεις στην ηλικία των 2-3 ετών. Οι γυναίκες που εγκυμονούν δεν είναι πιο επιρρεπείς στις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος από τις άλλες γυναίκες, αλλά, λόγω των ορμονικών αλλαγών στον οργανισμό τους και στην αλλαγή θέσης του ουροποιητικού συστήματος, η λοίμωξη μπορεί ευκολότερα να προσβάλει και τους νεφρούς. Επίσης θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές ειδικά το πρώτο και το τρίτο τρίμηνο της κύησης στη εμφάνιση ουρολοίμωξης γιατί μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στο έμβρυο. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που οι γιατροί συστήνουν περιοδικό έλεγχο των ούρων κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

 

Η σεξουαλικότητα της γυναίκας, που μέχρι σήμερα ήταν παραμελημένη από την επιστημονική κοινότητα, αποτελεί πλέον σημαντικό τομέα διερεύνησης. Η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι πολυπλοκότερη από του άνδρα. Σημαντικό ρόλο στην δημιουργία των σεξουαλικών προβλημάτων της γυναίκας κατά την διάρκεια της ερωτική της ζωής είναι η στάση και η συμπεριφορά του ερωτικού της συντρόφου.

 

Η Γυναικεία Σεξουαλική Δυσλειτουργία ταξινομείται σε 4 μεγάλες ομάδες διαταραχών:

- Διαταραχές της επιθυμίας

- Διαταραχές της διέγερσης

- Διαταραχές του οργασμού

- Διαταραχές του πόνου

 

Μια γυναίκα έχει επαρκή επιθυμία και διέγερση και μπορεί να έχει οργασμό όταν νοιώθει ψυχικά και συναισθηματικά ολοκληρωμένη, αισθάνεται ασφαλής, ενώ παράλληλα εισπράττει το σεβασμό, το ενδιαφέρον και την ερωτική επιθυμία του συντρόφου της.

 

Εμμηνόπαυση είναι η μείωση και αναστολή παραγωγής οιστρογόνων και σηματοδοτεί το τέλος της αναπαραγωγικής περιόδου της γυναίκας. Πρόκειται για ένα φυσιολογικό και αναμενόμενο γεγονός στη ζωή της. Αποτέλεσμα των ορμονικών αλλαγών είναι η δημιουργία ξηρότητας και ατροφίας του κόλπου. Παρατηρείται πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή και είναι μία από τις βασικότερες αιτίες των σεξουαλικών δυσλειτουργιών στην γυναίκα. Παρά το γεγονός ότι ο κόλπος χάνει την ελαστικότητά του, παραμένει η ικανότητα επίτευξης οργασμού. Η εμμηνόπαυση σηματοδοτεί μια «απώλεια» και μια διαδικασία «πένθους» στη ζωή κάθε γυναίκας για το κομμάτι εκείνο του εαυτού της που «χάνεται» και απαιτεί έναν επαναπροσδιορισμό.

 

Η «Χαλάρωση του κόλπου» είναι πρόβλημα υγείας – ταμπού, αφορά γυναίκες κάθε ηλικίας και επηρεάζει άμεσα την ψυχολογία τους και τη σεξουαλικότητά τους. Κάποια από τα αίτια είναι η εγκυμοσύνη, ο τοκετός, η εμμηνόπαυση, η παχυσαρκία, το κάπνισμα, η δυσκοιλιότητα, ο χρόνιος βήχας και προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις (αφαίρεση μήτρας). Η Χαλάρωση του κόλπου εμφανίζεται όταν κάποιο από τα όργανα της γυναικείας πυέλου (μήτρα, ουροδόχος κύστη κτλ.) προβάλει ή προεξέχει από τον κόλπο. Μερικές γυναίκες δεν έχουν ιδιαίτερα συμπτώματα, άλλες πάλι αισθάνονται ένα «μπούκωμα» στην περιοχή των γεννητικών οργάνων ή ότι κάτι προεξέχει στον κόλπο τους. Άλλα συμπτώματα είναι η ακράτεια των ούρων ή των κοπράνων, δυσκολία στην ούρηση, διακοπτόμενη ροή στην ούρηση, δυσκοιλιότητα, πόνος – πίεση - ερεθισμός στον κόλπο, κολπική αιμόρροια, πόνος κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής και αίσθημα «τραβήγματος» ή «τεντώματος» στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Η χειρουργική αντιμετώπιση του προβλήματος είναι σύντομη, το δε αποτέλεσμα είναι θεαματικό και φαίνεται από την πρώτη στιγμή.

 

Οι γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ακράτεια συγκριτικά με τους άντρες και αυτές οι πιθανότητες αυξάνονται με το πέρασμα της ηλικίας. Η ακράτεια δεν είναι νόσος, αλλά αποτέλεσμα ή σύμπτωμα κάποιου άλλου ιατρικού προβλήματος, άρα η προσπάθεια στην εξέταση του ασθενή με ακράτεια ούρων εστιάζει στην εξακρίβωση του είδους της ακράτειας και την εύρεση της πραγματικής αιτίας της.

 

Η ακράτεια έχει ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις στα άτομα που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αυτό και επιδρά αρνητικά στην ποιότητα ζωής τους. Παρουσιάζεται μείωση των κοινωνικών τους δραστηριοτήτων, μείωση της σεξουαλικής τους επιθυμίας, ντροπή, έλλειψη αυτοπεποίθησης και πολλές φορές τα άτομα αυτά οδηγούνται στην κατάθλιψη. Η θεραπεία του προβλήματος είναι εφικτή και οι θεραπευτικές μέθοδοι ποικίλουν ανάλογα με το είδος της ακράτειας και την πάθηση από την οποία έχει προκληθεί.